سلام
یاستین گودر( نویسنده و فیلسوف) در یکی از کتاب‌هاش به اسم راز فال ورق، از قول یکی از شخصیت‌هاش می‌گه:« بچه‌ها در یاد گرفتن رذالت از بزرگترها با استعدادتر هستن.» حقا که حرف درستی زده...
مایکل مورونز، پسر کوچولوی 11 ساله‌ای بوده که عاشق سریال کارتونیی به اسم" پونی کوچولوی من، دوستی جادوست"( My Little Pony, Friendship is Magic) بوده. این سریال داستان اسب‌های کوچولویی هست که با هم زندگی می‌کنن. شخصیت‌های اصلی سریال دخترن و این سریال بیشتر مخاطبینش دخترای تو رنج سنی 3 تا 10 سال هستن. ( منم گاهی وقتا نگاه می‌کنم البته!)
باری به هر جهت، همکلاسی‌های این پسر کوچولو از علایق مایکل باخبر می‌شن و اذیتش می‌کنن. بهش می‌گفتن تو گی هستی. این پسر به خاطر دوست داشتن یه سریال دخترونه مضحکه خاص و عام می‌شه. هرچند پدر و مادرش مرتب بهش می‌گفتن که حتی اگه گی( همجنسگرا) باشه هم دوستش دارن اما مایکل روز به روز افسرده‌تر می‌شد.
تا این که بالاخره مایکل یه روز زودتر بر می‌گرده خونه، در اتاقشو می‌بنده و در سن 11 سالگی اقدام به خودکشی می‌کنه! پزشکش می‌گه مایکل دچار آسیب مغزی شده چون برای مدتی اکسیژن به مغزش نرسیده. ناپدری مایکل با خانم Andrea Libman، گوینده شخصیت Pinkie Pie، تماس گرفته و ازش خواسته که برای پسرش یه پیام صوتی بفرسته. آندرئا هم از همه‌ی دست اندرکاران سریال خواهش کرده که تو تهیه پیام صوتی همراهیش کنن.
طرفداران این سریال و دست اندر کاران 43000 دلار تهیه کردن تا خرج درمان مایکل رو بپردازن.
ببینم، به نظر شما درسته که یه بچه رو به خاطر این که از Pinkie Pie خوشش میاد اینقدر اذیت کنیم که اقدام به خودکشی کنه؟ درسته که یه نوجونو به خاطر همجنسگرا بودنش اونقدر تحقیر کنیم که خودکشی کنه؟ بلایایی که انسان‌ها سر هم میارن حتی گونه‌های هم نوع‌خوار هم سر هم نمی‌آرن. آدم می‌تونه حرف از انسانیت بزنه وقتی چنین چیزای منزجر کننده‌ای رو می‌شنوه؟
مایکل کوچولو شاید هیچوقت سلامت مغزیش رو به دست نیاره، به خاطر همجنسگراستیزی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر